İçeriğe atla

Yılmaz kütleçekimi teorisi

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Yılmaz kütleçekim kuramı, Türk teorik fizikçi Hüseyin Yılmaz (1924-2013) tarafından ortaya atılan ve daha sonra birkaç kişinin de birlikte katkı verdiği, düşük çekimli alanlarda Einstein'ın genel görelilik kuramı ile örtüşen ancak olay ufkuna izin vermeyen dolayısıyla da karadelik içermeyen klasik alanlı bir çekim kuramıdır.

Yılmaz'ın alan denklemleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Hüseyin Yılmaz, Einstein alan denklemlerinden farklı olarak denklemlere yeni bir terim eklemiş ve alan denklemlerini

olarak yayınlamıştır. Buradaki Einstein tensörü, enerji momentum tensörü, bir sabit ve ise Yılmaz'ın eklediği madde tensörüdür. Ayrıca , Newton evrensel çekim sabiti ve ışık hızıdır.

Yılmaz çekim kuramında boşluk için (enerji ve momentum olmadığı durumda) alan denklemleri, Einstein'daki denkleminin aksine

olmuştur. Bu da açıkça yerel bir alan kuramı demektir.

Einstein'ın genel görelilik kuramında ölçü tensörü, uzayzaman konumuna bağlı olarak ifade edilirken, yani , Yılmaz'ın kuramında ise çekim alanı, gibi farklı bir skaler potensiyelden gelir ve ölçü tensörü de bu potansiyelin fonksiyoneli şeklindedir:

Kısacası, bu kuram kütleçekimini yerel bir alan kuramı olarak düşündüğü için eğrilik, alanın kendisinden ortaya çıkmış olur. Daha matematiksel olarak Yılmaz'ın kuramı, simgesi 'nin izi olmak üzere,

şeklinde bir diferansiyel denklem ile alan denklemlerine varır.

Kurama yapılan eleştiriler[değiştir | kaynağı değiştir]

Yılmaz kütleçekim kuramı, fizikçiler arasında tartışmalara yol açmış ve birçok kişiden ağır eleştiriler almıştır.

Eleştiriler:

  • Yılmaz'ın alan denklemlerinin iyi tanımlı olmaması.
  • Kuramın sadece boş bir evrende ya da eksi enerjili boşluk durumunda tutarlı olması.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]