Tabu kelime

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Tabu kelime, sosyal kısıtlamalar nedeniyle kelimelerin veya dilin diğer bölümlerinin kullanımını kısıtlayan bir tabu türüdür. Bunun sebebi dilin belirli bölümlerindeki (belirli kelimeler veya sesler gibi) bir tabu veya tabunun konusundan kaçınma ihtiyacı olabilir. Dünyanın bazı yerlerinde ölüleri isimlendirmeye karşı kullanılan tabu buna bir örnektir. Tabu kelimelerin kullanımı genellikle hüsnütabir ile engellenir. Türkçede "ölmek" anlamına gelen melek oldu, hüsnütabire bir örnektir.[1] Tabu kelimeleri birçok yeni sözcüğün veya söz grubunun oluşmasına esin kaynağı olmuştur.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Lockwood, W. B. (1955). "Word Taboo in the Language of the Faroese Fishermen". Transactions of the Philological Society. Cilt 54. ss. 1-24. doi:10.1111/j.1467-968X.1955.tb00287.x.