İhsan Eryavuz

Vikipedi, özgür ansiklopedi
İhsan Eryavuz
Türkiye Bahriye Vekili
Görev süresi
22 Kasım 1924 - 1 Kasım 1927
Başbakan Fethi Okyar
İsmet İnönü
Yerine geldiği Yeni makam
Yerine gelen Makam kaldırıldı
Türkiye Büyük Millet Meclisi
1., 2., 3. Dönem Milletvekili
Görev süresi
23 Nisan 1920 - 26 Ocak 1928
Seçim bölgesi 1920 – Cebelibereket
1923 – Cebelibereket
1927 – Cebelibereket
Kişisel bilgiler
Doğum 1877
Üsküdar, Osmanlı İmparatorluğu
Ölüm 6 Mart 1947 (70 yaşında)
İstanbul, Türkiye
Partisi Cumhuriyet Halk Partisi
Bitirdiği okul Mühendishane-i Berr-i Hümâyun
Mesleği Asker
Ödülleri İstiklâl Madalyası
Askerî hizmeti
Bağlılığı  Osmanlı İmparatorluğu
Hizmet yılları 1901-1919
Rütbesi Binbaşı
Çatışma/savaşları Balkan Savaşları
I. Dünya Savaşı
Türk Kurtuluş Savaşı

İhsan Eryavuz (1877, Üsküdar - 6 Mart 1947, İstanbul), Türk asker ve siyasetçi.

Yaşamı ve kariyeri[değiştir | kaynağı değiştir]

Mühendishane-i Berr-i Hümâyun'u bitirerek topçu subayı oldu. Binbaşı rütbesindeyken emekli olarak ticarete atıldı. Türk Kurtuluş Savaşı'na katıldı. 1, 2 ve 3. dönem Cebelibereket (Osmaniye) milletvekili olarak TBMM'ye katıldı. 1922-23 arasında Ankara İstiklâl Mahkemesi başkanlığı yaptı. 1924 yılından 1928 yılına kadar Fethi Okyar ve İsmet İnönü hükûmetlerinde bahriye vekili olarak görev yaptı. Türkiye İş Bankası kuruculuğu ve yönetim kurulu üyeliği yaptı.[1]

Yavuz zırhlısının onarımı için havuz alımı sırasında bir Fransız şirketinden rüşvet aldığı iddiasıyla Yüce Divanda yargılandı ve 1928 yılında hüküm giydi. Olay tarihe Yavuz-Havuz Yolsuzluğu olarak geçti; verilen karar ise Yüce Divanın cumhuriyet tarihinde verdiği ilk mahkûmiyet kararı oldu. 26 Ocak 1928 tarihinde milletvekilliği düştü.[2]

Özel yaşamı[değiştir | kaynağı değiştir]

İhsan Bey, doğuda görevli iken, Almanya'ya sevk edilmesi kararı alındı. Bunun üzerine Samsun'a geldi. Ailesini Samsun'a yerleştirdi. Ancak Almanya'ya gidemedi. Bunun üzerine tekrar İstanbul'a annesinin evine taşındı.

Evli ve iki çocuk babasıydı.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Türk Parlamento Tarihi Araştırma Grubu, Türk Parlamento Tarihi: Millî Mücadele ve TBMB I. Dönem 1919-1923 - I. Dönem Milletvekillerin Özgeçmişleri, III. Cilt, Türkiye Büyük Millet Meclisi Vakfı Yayınları, Ankara, 1995, 975-7291-06-4, pp. 294-251.
  2. ^ "Yargıtay tarihinde bir ilk!". Sabah. 26 Temmuz 2011. Erişim tarihi: 21 Şubat 2014. 

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]