Elektronik sembol

Elektronik sembol, teller, piller, dirençler ve transistörler gibi çeşitli elektrikli ve elektronik cihazları veya işlevleri bir elektrik veya elektronik devre nin şematik diyagramında temsil etmek için kullanılan bir piktogramdır. Bu semboller bugün büyük ölçüde uluslararası olarak standartlaştırılmıştır, ancak ülkeden ülkeye veya geleneksel geleneklere dayalı mühendislik disiplinine göre değişiklik gösterebilir.

Semboller için standartlar[değiştir | kaynağı değiştir]

Devre şemalarında elektrikli bileşenler için kullanılan grafik semboller, özellikle aşağıdakiler olmak üzere ulusal ve uluslararası standartlar kapsamındadır:

IEC 60617 (İngiliz Standardı BS 3939 olarak da bilinir).
Merdiven mantığı sembolleri için IEC 61131-3 de vardır.
JIC JIC (Ortak Sanayi Konseyi) sembolleri, NMTBA (Ulusal Takım Tezgahı Üreticileri Birliği) tarafından onaylanmış ve benimsenmiştir. Bunlar, NMTBA Spesifikasyonu EGPI-1967'nin Ekinden alınmıştır.
ANSI Y32.2-1975 (IEEE Std 315-1975 veya CSA Z99-1975 olarak da bilinir.)
IEEE Std 91/91a: mantık fonksiyonları için grafik semboller (dijital elektronikte kullanılır). ANSI Y32.2/IEEE Std 315'te referans alınmıştır.
Avustralya Standardı AS 1102 (IEC 60617'nin biraz değiştirilmiş bir versiyonuna dayanmaktadır; IEC 60617'yi kullanma önerisi ile değiştirilmeden geri çekilmiştir).

Standartların sayısı karışıklığa ve hatalara yol açmaktadır. Sembollerin kullanımı bazen mühendislik disiplinlerine özgüdür ve uluslararası standartlarda ulusal veya yerel farklılıklar mevcuttur. Örneğin mimari çizimlerin bir parçası olarak kullanılan aydınlatma ve güç sembolleri, elektronikte kullanılan cihazların sembollerinden farklı olabilir.

Ortak elektronik semboller[değiştir | kaynağı değiştir]

Gösterilen semboller tam bir liste değil, tipik örneklerdir.

Kablolar[değiştir | kaynağı değiştir]

Büyük nokta bir elektrik bağlantısını belirtir.

Topraklamalar[değiştir | kaynağı değiştir]

Yerin kısaltması GND'dir. İsteğe bağlı olarak ortadaki semboldeki üçgen doldurulabilir.