Mehmed (Karamanoğulları beyi)
I. Mehmed | |
---|---|
Bey | |
Karaman Beyi | |
Hüküm süresi | 1261-1277 |
Önce gelen | Kerimüddin Karaman Bey |
Sonra gelen | Güneri Bey |
Doğum | 1240 Larende |
Ölüm | 1277 Konya |
Hanedan | Karamanoğulları Hanedanı |
Babası | Kerimüddin Karaman Bey |
Dini | Sünni İslam |
I. Mehmed, Şemseddin Mehmed Bey[1] ya da Karamanoğlu Mehmed Bey, (d. 1240 - ö. 20 Haziran 1277), Karamanoğulları Beyliği’nin kurucusu Kerimüddin Karaman Bey'in en büyük oğludur.[2]
Doğum tarihi 1240 olup ölüm tarihi 1277'dir. Mehmet Bey askerî ve idarî yönden bilgili bir devlet adamı idi. Bilim adamlarını etrafına toplayıp onlara büyük önem vermiştir.[3]
13. yüzyıl ortalarında Selçuklular, devlet işlerinde Farsçayı kullanırlardı. Halk ise öz dilleri olan Türkçeyi kullanıyordu. Mehmet Bey millet olarak birlikte yaşamanın ilk şartı olan dil birliğinin sağlanmasının gerekliliğine inanıyordu. Bu birliği gerçekleştirmek için Toroslar üzerinde yaşayan bütün Türkmen boylarını çevresinde toplayarak bir ordu oluşturdu.
Şimden gerü hiç gimesne divanda, dergâhda, bergâhda, mecliste, meydanda ve dahi her yerde Türk dilinden özge söz söylemeye. (13 Mayıs 1277)
Üzerine gönderilen Selçuklu ve Moğol kuvvetlerini büyük bir yenilgiye uğratarak Konya’ya girdi. Burada yaşayan Selçuklu Türkleri, Karamanoğulları ile birlik oldular.[kaynak belirtilmeli]
Kısa zamanda Konya vilayeti ve bazı çevre iller Karamanoğullarının hâkimiyeti altına girdi. Daha sonra Selçuklu Sultanı İzzeddin Keykâvus’un oğlu olduğunu iddia eden Cimri'yi (Gıyaseddin Siyavuş) başa geçiren Mehmet Bey’in kendisi de vezir oldu. İlk önceleri Moğol baskısına başarı ile karşı koymasına birçok kere galip gelmesine rağmen daha sonraki çarpışmaların birinde iki kardeşi ile beraber öldürülmüştür.
Vikisöz'de Karamanoğlu Mehmet Bey ile ilgili sözleri bulabilirsiniz. |
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
Resmî unvanlar | ||
---|---|---|
Önce gelen: Kerimüddin Karaman Bey |
Karamanoğulları Beyi 1261-1277 |
Sonra gelen: Güneri Bey |